Het grote (jaarlijkse) Windig & De Jong interview
Copyright: Het Parool
De representatie van Heinz
Eddie (52): Wij willen ook wel eens resultaat zien.
René (51): Laten zien wat we dit jaar gedaan hebben, dat we nog leven.
Op de expositie zijn tekeningetjes te zien die voor de tekenfilm werden gemaakt of op de tekentafel en de achterkant van een bierviltje ontstonden, zoals een Dick Bosch ('Sommige dingen worden opeens Dick') en een kip die wordt achtervolgd door twee malloten, van wie één met een zoutvaatje is gewapend (voorlopige titel: Voedselketen). Dolly Parton - zonder deze zangeres geen Heinz; de tekenaars bezochten onlangs nog een concert van haar in Schotland - ontbreekt uiteraard niet. Heinz ligt op het veld gelukzalig tegen haar aangevlijd.
R: Daar hebben we de voorkant van haar cd voor gebruikt.
E: Nee, het is de binnenkant. Haar bloesje is een beetje opengeknoopt. Op de voorkant heeft ze haar bloesje dicht en zie je niks.
R: We moeten nog titels verzinnen.
E: Voor de miniatuurtjes.
R: Ik zeg liever ikoontjes.
E: Kees Kousemaker had het over Verkadeplaatjes.
R: Ik zeg liever leuk-voor-later-tekeningetjes.
E: We hebben al een paar titels. Deze hond heeft als titel 'Vechtmachine Bob'.
R: En deze heet: 'Wat? Een konijn?'
E: En deze: 'Sodemieter op met je twee bier'.
 Alle tekeningen worden met de grootste zorg ingelijst |
R: En deze: 'Schilder in zijn atelier (naar Rembrandt)'.
E: Hier wordt Heinz buitengetrapt door een klompvoet. Die heet 'Heinz in Drenthe'.
R: En die daar heet 'Lachend zwijn'.
E: Ik weet nog niet of het een zwijn of een draak is.
R: Eigenlijk moet er een sixpack aan te pas komen om in de juiste stemming voor titels te komen.
Tussen de miniatuurtjes zitten een paar bewerkte sigarettenplaatjes. Zit Heinz opeens in een Tourette-auto uit 1957. In een andere auto rijden Stan Laurel en Oliver Hardy rond.
E: Dertig jaar geleden vonden we een doos met sigarettenplaatjes.
R: Op de Elandsgracht, door iemand op straat gezet.
E: Bij het vuilnis.
R: Plaatjes van Full Speed, Virginia cigarettes.
E: Twintig sigaretten voor negentig cent.
R: Duizend plaatjes zaten in die doos.
E: Meer dan duizend.
R: Plaatjes met honden, vissen, dieren.
E: En drie series met auto's.
R: Die verzamelaar is natuurlijk aan het roken overleden en toen heeft zijn vrouw alles maar bij de straat gezet.
E: Vermoedelijk.
R: Maar we hebben meer informatie.
E: Op die plaatjes staan namelijk geheimzinnige mededelingen.
R: Mededelingen van Han.
E: Zo heette die verzamelaar.
R: Want op een van de plaatjes heeft iemand met potlood geschreven: 'Han laat je deken niet buiten hangen van nacht voor de regen'.
E: Dat staat op een autoplaatje van de Duesen berg uit 1929.
R: Model J touring.
E: Plaatje nummer 59.
R: Dat heeft zijn vrouw opgeschreven.
E: Misschien speelden ze onder één hoedje.
De tekenaars laten de plaatjes zien met de geheimzinnige aantekeningen. Op een sigarettenplaatje van een Lincoln uit 1955, plaatje nummer 96, staan met potlood geschreven twee geheimzinnige vraagtekens. Op een plaatje van een Lincoln uit 1939, plaatje nummer 99, staat 'ruilen'. Op een plaatje van de orang oetan staat 'dub bellen' en op een ander plaatje van de orang oetan staat 'Dub'.
R: Halverwege dacht Han natuurlijk: zó schrijf je dat niet.
E: En toen ging ie maar even wat roken.
R: Wij zitten nou wel vast aan dat dub bellen.
E: Dub bellen is hier inmiddels gemeengoed geworden.
R: Zeggen we: Die moeten we nog even dub bellen.
E: Of: helemaal vergeten die en die te dub bellen.
R: Je raakt het nooit meer kwijt.
E: We moeten ook steeds aan Mien Stalletje denken.
R: Op een van de kaartjes heeft Han namelijk Mien Stalletje geschreven.
E: Op plaatje nummer 163 van een Bugatti uit 1939.
R: Er zijn nu twee mogelijkheden. Of Han was een Achterhoeker die mien in plaats van mijn stalletje zei. Of...
E: ...of Mien had een stalletje en werd daarom Mien Stalletje genoemd.
R: En Han had dit plaatje dubbel en wilde dat aan Mien Stalletje geven.
E: Maar dat is er nooit van gekomen.
R: De merkwaardigste aantekening staat op dit plaatje.
E: Plaatje nr. 36.
R: Bentley uit 1920.
E: Het is een gedicht, het gaat zo:
ja
ja
ja
ja
nee
nee,
neeeeeeeeeeeee
De tekenaars hebben keurige stapeltjes van de plaatjes gemaakt. Honden bij honden, vissen bij vissen, auto's bij auto's, dubbele bij dubbele. En alles op nummer. Naast de stapeltjes ligt een blaadje met de kanttekening 'rare zaak: plaatje nr. 70'.
E: Het plaatje van de dolfijn die geen dolfijn is.
R: We hebben hier hetzelfde plaatje, maar daar heet hij opeens goudmakreel.
E: Verkeerd vertaald. In Engeland heet hij namelijk 'dolphin'.
R: Maar wij noemen dat geen dolfijn, maar een goudmakreel.
E: Er staat ook bij wat het record van de goudmakreel aan de haak was.
R: 67 pond.
E: Op 19 augustus 1940 op Hawaii.
Deze maand hopen de tekenaars van het Filmfonds te horen of hun de scenariosubsidie wordt toegekend.
R: Ze vroegen nog of we een verklaring van de film konden geven.
E: Waar de film over ging.
R: De diepere bedoeling.
E: We wisten wel iemand die dat kon vertellen:
R: Oom Wim uit onze strip Oom Wim vertelt.
E: Vertelt Oom Wim, terwijl hij aan zijn pijpje lurkt: 'Deze treatment vereist enige tekst & uitleg.'
R: Vertelt Oom Wim dat het de lezer wellicht zal opvallen dat sommige scènes geheel zijn uitgewerkt, terwijl dat bij andere scènes juist níet het geval is.
E: Bijvoorbeeld een vijf bladzijden lange kroegscène tegenover nog nauwelijks uitgewerkte episodes, zoals bijvoorbeeld 'Op het eiland der Griekse goden' en 'Heinz onderwater'.
R: Oom Wim vertelt dan dat daarvoor éérst stapels boeken gelezen moeten worden en films gekeken...
E: En niet te vergeten: reizen gemaakt.
R: Samengevat: Oriëntatie, Documentatie en REPRESENTATIE.
E: Dat laatste staat voor kroegrekening.
R: Oom Wim vertelt verder dat de dingen die Heinz beleeft ogenschijnlijk geen oorzaak of verband met elkaar hebben...
E: ...maar uiteindelijk blijkt natuurlijk dat overal wel degelijk een rode draad doorheen loopt.
R: Daarna krijgt Oom Wim een schop onder zijn reet.
E: Kan ie oprotten.
De tekenaars hadden geen leuke Sinterklaas. De herdruk van het zevende Heinz-album, Heinz Parade, is namelijk vertraagd.
E: Het Heinz-album had al voor Sinterklaas in de winkel moeten liggen.
R: Dat is niet gelukt.
E: En er zit een fout in.
R: Er staat ergens kippendief, dat moet kippedief zijn, zonder n.
E: Eigenlijk is het geen fout, want het is altijd al kippendief geweest.
R: Met een n, maar wij schreven altijd kippedief zonder n om de Nederlandse taal toch even te grazen te nemen.
E: Maar nu heeft de opmaker 'kippedief' eigenhandig veranderd in 'kippendief'.
R: Dat is eigenlijk goed.
E: Maar voor ons is het fout.
Copyright: Het Parool