Opborrelende Heinz-gedachten
HANS HOEKSTRA
Heinz verschijnt al anderhalf jaar niet meer in de krant. Op 1 mei 2000 fietste hij op zijn piepende driewielertje het beeld uit. Er verschijnen nog wel herdrukken van de albums - album 5 en 6 liggen in de winkel - maar nieuwe strookjes worden niet meer gemaakt. De tekenaars René Windig en Eddie de Jong zijn nu bezig met een tekenfilm: Heinz the Movie. Bij gebrek aan Heinz-inkomsten hebben ze een beurs aangevraagd.
René: We kregen een brief.
Eddie: De brief begon niet met 'helaas' of met 'tot onze spijt'.
René: We kregen dus een werkbeurs.
Eddie: Ik had al bij UPS gesolliciteerd om pakjes te bezorgen.
René: Dat deed hij om Van Gent & Loos een hak te zetten.
Eddie: Die smijten altijd met de pakjes.
René: Alles komt altijd in brokken en stukken aan.
Eddie: Ze bezorgden een pak papier, dat was helemaal opengescheurd.
René: De voetstappen stonden op het papier.
Eddie: Ik was al in een ver stadium met UPS.
René: Maar toen kwam die werkbeurs.
Eddie: Van het fonds voor beeldende kunsten, vormgeving en bouwkunst.
René: We mogen nu ook huizen bouwen.
De tekenaars hebben hun atelier gevestigd op de zolder van cafe De Engelbewaarder. Om daar te komen moeten ze twee trappen af en dwars door de keuken. 'Inspectie Warenwet!' roepen ze dan. De zolder kost niks.
René: In ruil daarvoor moeten we wel elke dag beledigingen slikken.
Eddie: Gaan we naar boven, zeggen ze: 'Nu pas aan het werk?'
René: Lopen we naar beneden, zeggen ze: 'Nu al klaar?'
Op de kale zolder denken de tekenaars na over hun tekenfilm. Heinz-strookjes voor de krant hoeven niet meer te worden bedacht. Maar Heinz-gedachten borrelen soms gewoon op, ook als je ze helemaal niet meer nodig hebt.
Eddie: Soms verzin je zomaar een paar Heinz-stroken.
René: Komt Eddie opeens met een Heinz-grap aanzetten.
Eddie: Ja.
René: Dan zeg ik: sodemieter op.
Eddie: Omdat we er toch niks aan hebben.
René: Dat zijn dan nog vaak hele goeie ook.
Eddie: Hoe ging die ene ook al weer?
René: Zie je Heinz in het cafe. Zegt ie: 'Daar heb je Joop. Let op, hij gaat weer een portie ossenworst bestellen.' In het tweede plaatje zie je Joop dan ossenworst bestellen. Maar hoe ging die grap nou verder'?
Eddie: In het laatste plaatje zegt Heinz dan: 'Wat zei ik je.'
René: O ja.
Het enige Heinz-strookje dat Windig en De Jong nog tekenden was voor de nieuwjaarskaart van Hennie de brandweerman, een jaarlijkse traditie die door de brandweerman uit Purmerend altijd werd beloond met drie flessen cognac.
Eddie: Maar dat ging dit jaar niet door.
René: Daarom zit ik hier nu zelf cognac te bestellen.
Eddie: Op 13 december lag er al een kerstkaart van Hennie de brandweerman in de bus.
René: Rond die tijd begonnen wij pas over een idee te denken.
Eddie: Dat was ook een beetje het probleem.
René: Het werd altijd een nieuwjaarskaart, maar de vrouw van Hennie wilde liever ook nog Kerstmis meepikken.
Eddie: En dan die kaarten voor Sinterklaas al in huis hebben, maar dat haalden we nooit. We vonden een nieuwjaarskaart mooi genoeg.
René: Daarom hebben ze nu zelf maar een kaart gemaakt.
Eddie: Met een foto van hun huis.
René: In de sneeuw. Verder niks. Hennie en zijn vrouw staan niet eens achter het raam te wuiven.
Eddie: We voelden ons flink gepasseerd.
René: In het ziekenhuis dacht ik na mijn hernia-operatie maar aan een ding: ik moet weer opstaan want de kaart voor Hennie de brandweerman moet nog worden gemaakt.
Eddie: Maar dat hoeft nu niet meer.
Het is sinds de verhuizing uit het atelier aan de Nieuwe Herengracht niet de enige kersttraditie die is gesneuveld.
Eddie: Rond Kerstmis hingen we altijd het affiche met de ontstaansgeschiedenis van Flipje uit Tiel voor het raam.
René: Hoe Tielse Flip geboren werd.
Eddie: Hoe ging dat verhaal ook al weer?
René: Gehannes met besjes.
Eddie: Dat was ons kerstverhaal.
René: En als iedereen de kerstboom op straat zette, haalden wij Tielse Flip weer weg.
Eddie: Met een groot voetbaltoernooi deden we weer wat anders.
René: Legden we een lekke bal in de etalage.
Eddie: En dan een damesschoen ernaast.
Op de zolderruimte boven de keuken van De Engelbewaarder is het nog een beetje wennen.
Eddie: Het is nog niet ons eigen sfeertje.
René: Je ruikt precies wanneer iemand een omelet heeft besteld.
Eddie: De keukengeluiden werken wel geruststellend.
René: We hebben al een lijst met Waargenomen Vogels opgehangen.
Eddie: Maar daar staat nog niets op.
René: Op de binnenplaats op de Nieuwe Herengracht zaten altijd mezen.
Eddie: Die zitten hier niet.
René: Alleen twee zwartgeblakerde stokbroden.
Eddie: Daar zit ook een verhaal achter.
Copyright: Het Parool